Jak wybrać rodziców chrzestnych?

Głównym argumentem do wyboru rodziców chrzestnych powinno być spełnienie przez nich warunków ujętych w prawie kościelnym. Powinniśmy wybrać kogoś kto, oprócz spełnienia oczywistych warunków (tj. ukończenie 16 lat, bycie katolikiem, przyjęcie sakramentów: chrztu, Komunii św., bierzmowania), będzie prowadził życie zgodne z wiarą.

Zadaniem chrzestnych jest pomaganie rodzicom, żeby „ochrzczony prowadził życie chrześcijańskie odpowiadające przyjętemu sakramentowi i wypełniał wiernie złączone z nim obowiązki.” Powinniśmy wybierać takich chrzestnych, którzy są w stanie podołać temu zadaniu. Być może jakbyśmy kiedyś zbłądzili, żeby mogli naprowadzić nasze dziecko na właściwe tory wiary.

Warto wybrać chrzestnych, którzy będą się modlić za nasze dziecko, błogosławić mu, czasami wybierać prezenty związane z wiarą. Dziwie się, że słyszy się jeszcze głosy, że zostanie chrzestnym to problem dla finansów. Przecież w tej funkcji w ogóle nie chodzi o wysokość kwot jakie przeznacza się na prezenty dla chrześniaka. Rodzice i dziecko nie powinni liczyć na nie wiadomo jakie pieniądze z okazji uroczystości dziecka. Chrzestni nie powinni się nakręcać jaki to prezent muszą kupić z okazji Chrztu, czy I Komunii św. Ważna jest modlitwa za chrześniaka, obecność na uroczystości, a później dopiero prezent. Nie w odwrotnej kolejności.

Poniżej co mówi prawo kościelne o chrzestnych.

KODEKS PRAWA KANONICZNEGO
Rozdział IV
CHRZESTNI

Kan. 872 – Przyjmujący chrzest powinien mieć, jeśli to możliwe, chrzestnego. Ma on dorosłemu towarzyszyć w chrześcijańskim wtajemniczeniu, a dziecko wraz z rodzicami przedstawiać do chrztu oraz pomagać, żeby ochrzczony prowadził życie chrześcijańskie odpowiadające przyjętemu sakramentowi i wypełniał wiernie złączone z nim obowiązki.
Kan. 873 – Należy wybrać jednego tylko chrzestnego lub chrzestną, albo dwoje chrzestnych.
Kan. 874 – § 1. Do przyjęcia zadania chrzestnego może być dopuszczony ten, kto:
1 jest wyznaczony przez przyjmującego chrzest albo przez jego rodziców, albo przez tego, kto ich zastępuje, a gdy tych nie ma, przez proboszcza lub szafarza chrztu, i posiada wymagane do tego kwalifikacje oraz intencję pełnienia tego zadania;
2 ukończył szesnaście lat, chyba że biskup diecezjalny określił inny wiek albo proboszcz lub szafarz jest zdania, że słuszna przyczyna zaleca dopuszczenie wyjątku;
3 jest katolikiem, bierzmowanym i przyjął już sakrament Najświętszej Eucharystii oraz prowadzi życie zgodne z wiarą i odpowiadające funkcji, jaką ma pełnić;
4 jest wolny od jakiejkolwiek kary kanonicznej, zgodnie z prawem wymierzonej lub deklarowanej;
5 nie jest ojcem lub matką przyjmującego chrzest.
§ 2. Ochrzczony, należący do niekatolickiej wspólnoty kościelnej, może być dopuszczony tylko razem z chrzestnym katolikiem i to jedynie jako świadek chrztu.

.

Nie przegap już żadnego wpisu. Zapisz się na nasz newsletter.

Podaj imię i maila poniżej, kliknij „Subskrypcja” i gotowe! Jak mail nie dojdzie sprawdź folder spam.

[email-subscribers namefield=”YES” desc=”” group=”Public”]